نحوه اخذ تامین برای صدور دستور موقت در دادگاه خانواده 

کلمه «می‌تواند» در ماده ۷ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱، ناظر بر اختیار دادگاه بـرای قبول یا رد درخـواست صدور دستور موقت با توجه به احراز فوریت یا عدم احراز آن است

سوال

با لحاظ قانون جدید حمایت خانواده، آیا دادگاه خانواده در صورت مواجه شدن با تقاضای دستور موقت از سوی خواهان، بر اساس ماده ۷ این قانون، باید بدون اخذ تأمین، اقدام به صدور دستور موقت کند یا اینکه دادگاه می‌تواند و مختار است که در صورت صلاحدید خویش، خواهان را از سپردن تأمین معاف کند؟

پاسخ 

کلمه «می‌تواند» در ماده ۷ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱، ناظر بر اختیار دادگاه بـرای قبول یا رد درخـواست صدور دستور موقت با توجه به احراز فوریت یا عدم احراز آن است؛ وگرنه در صورت پذیرش درخواست صدور دستور موقت نسبت به موضوعات مورد اشاره در ماده قانونی صدرالذکر، اصولاً تأمین اخذ نمی‌‌شود. این امر قبلاً در ماده ۲۰ قانون حمایت خانواده سال ۱۳۵۳ نیز بیان شده بود.