بر اساس ماده ۱۹۱ این قانون، «عقد محقق می‌شود به قصد انشا، به شرط مقرون بودن به چیزی که دلالت بر قصد کند.» بنابراین عدم وجود قصد در انجام معامله به هر ترتیبی که باشد معامله را باطل می‌کند و بر این اساس است که اگر فردی در حال مستی یا بیهوشی یا درخواب اقدام به معامله کند آن معامله باطل است