تفاوت کلاشی و کلاهبرداری در قانون

کلاشی و کلاهبرداری در قانون تفاوت‌هایی با هم دارند؛ موضوع هر دو جرم کلاهبرداری و کلاشی، تحصیل وجوه، اموال یا اسناد است و از این لحاظ با هم وجه اشتراک دارند.  در کلاشی، تحصیل آگاهانه وجوه یا اموال یا اسناد یا خدمات از دیگری با فریب اما بدون توسل به وسایل و عملیات متقلبانه قبلی توسط فرد کلاش صورت می‌گیرد. 
این در حالی است که در کلاهبرداری، تسلیم وجوه یا اموال یا اسناد توسط زیان‎دیده بعد از توسل کلاهبردار به عملیات متقلبانه است که علت قبلی برای تسلیم وجوه یا اموال یا اسناد است.
از مصادیق کلاشی، استفاده از خدمات دیگری با قصد قبلی عدم انجام تعهد در قبال آن خدمات با احراز شرایطی است. مثل امتناع از پرداخت هزینه خدمات بعد از استفاده از آنها. در حالی ‌که در حقوق ایران چنین امری نمی‌تواند کلاهبرداری باشد. کلاشی موردی جنبه کیفری ندارد اما عادت به کلاشی که با ارتکاب بیش از دو مورد به صورت عادت و حرفه انجام شده باشد، مستوجب کیفر است. در حالی که کلاهبرداری با احراز شرایطی برای بار نخست هم قابل مجازات است.
بدیهی است، دادگاه برای تحقق جرم کلاشی حرفه‌ای که مورد نظر قانونگذار است، باید نسبت به ارتکاب بیش از دو بار کلاشی که برای احراز حرفه‌ای شدن ضرورت دارد، مطمئن شود.

برگرفته از حمایت