تعهد به نفع یا ضرر شخص ثالث در قراردادماده ۱۹۶ قانون مدنی ایران به طرفین قرارداد اجازه داده است ضمن معامله ای که برای خود می کنند، تعهد هم به نفع شخص ثالث بنمایند.  حق ثالث، ریشه در تراضی طرفین دارد که بنا به ضرورتهای اجتماعی و به رغم اصل نسبی بودن قراردادها، مستقیما“ برای او ایجاد می شود.