قرار بازداشت موقت از جمله قرار‌های تامینی است که در قانون برای دسترسی آسان و به‎موقع به متهم و جلوگیری از فرار او پیش‎بینی شده است.

 در قانون آیین دادرسی کیفری، راجع به لزوم قید تاریخ و زمان دقیق بازجویی مباحثی مطرح شده است و همچنین آیین نامه‌های مربوط به سازمان زندان‌ها و بخشنامه‌های متعدد دیگر به اصل تفکیک نگهداری مجرم و متهم اشاره‌هایی داشته اند اما، این مقررات به اندازه کافی روشن و جامع نیستند.