به رغم آنچه که عموم مردم تصور می کنند میان اصطلاحات ٰتعطیلی عملیات اجرایی ، قطع عملیات اجرایی ، توقیف عملیات اجرایی و تأخیر عملیات اجرایی تفاوت وجود دارد که در ادامه به مفهوم هر یک اشاره می نماییم .
تعطیلی عملیات اجرایی
تعطیلی عملیات اجرایی به معنای دست کشیدن و خودداری از اجرای حکـم مـی باشـد مثل آنکه محکوم له بنا به جهاتی از قبیل مذاکره اصلاحی و مانند آن بخواهد تا وصول نتیجه مذاکرات حکم اجرا نشود و واحد اجرای احکام به درخواست محکـوم لـه تـا اعلام گذشـت و انصراف محکوم له از اجرای حکم یا تقاضای ادامه، عملیات اجرایی را تعطیل میکند
قطع عملیات اجرایی
در مواردی از جمله آنکه محکوم علیه رسیدی مشتمل بر پرداخـت محکوم به ارائه کند یا دلیلی مبنی بر مالکیت ما فی الذمه یا سقوط تعهد ناشی از حکم یا اشتباه از دادگاه صادرکننده حکم و امثال آن را ارائه نماید در این قبیل موارد اجـرای احکـام مکلـف است نسبت به قطع عملیات اجرایی اقدام کند.
توقیف عملیات اجرایی
توقیف عملیات اجرایی باعث متوقف شدن عملیات اجرایی می شود و تفاوت آن با تأخیر عملیات اجرایی در این است که در تأخیر عملیات اجرایی هنوز شروع به اجرای حکم نشده اما در توقیف ممکن است بنا به جهاتی مانند صدور قرار توقیف عملیات اجرایی بنا بـه تصمیم مرجع صالحیتدار یا فوت یا حجر محکوم علیه بـه موجـب قـانون شـروع یـا ادامـه عملیات اجرایی متوقف شود.
تاخیر عملیات اجرایی
تأخیر عملیات اجرایی طبـق قوانین در خصـوص اعتـراض شـخص ثالـث پیش بینی شده است در مواردی که جبران ضرر و زیان ناشی از اجرای حکـم ممکـن نباشـد دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض به درخواست معترض ثالث پس از اخذ تأمین مناسـب قـرار تأخیر اجرای حکم را برای مدت معین صادر می کند. این اقدامات باعث تأخیر در اجرای حکم می شود. همچنین وفق ماده ۳۹ ق.ا.ا.م درخواست رفع اختلاف موجـب تـأخیر اجـرای حکـم نخواهد شد مگر اینکه دادگاه قرار تأخیر اجرای حکم را صادر نماید.
ثبت ديدگاه