واژه‌های «غرض»، «داعی»، «هدف»، «غایت»، «فائده»، «ثمره»، «نتیجه»، «اثر» و امثال آن، از جمله واژگانی هستند که :«اذا اجتمعا افترقا، و إذا افترقا اجتمعا»: آن‌گاه که با هم و در کنار هم به کار بسته می‌شوند دارای معانی مختلف می‌شوند و آن‌گاه که جداگانه استعمال می‌شوند، ممکن است در معانی یکسان استعمال شده باشند.
در این بخش نیز با توجه به اینکه میان مسایل فقه‌القضاء و جایگاه و وظایف قاضی (که به نحوی شامل عمده مراحل فرایند دادرسی نیز می‌شود)، ارتباط تنگاتنگی برقرار است، در ادامه مبحث مسایل قضاء، فهرست عمده «وظایف و اختیارات قضات» را ارایه می‌کنیم و به اختصار به تبیین هر یک از آنها می‌پردازیم.
دو مؤلفه از مؤلفه‌های رکنی پنج‌گانه فقه‌القضاء یعنی «مبادی» و «موضوع» را بیان کردیم. در این بخش نیز به بیان مؤلفه سوم یعنی مسائل فقه‌القضاء خواهیم پرداخت. همانطور که قبلا هم اشاره کردیم، اولا عنوان «مسأله» علم، کاربرد معنایی واحدی ندارد و ثانیاً هر علمی از مسائل گوناگونی تشکیل می‌شود.
فقه‌القضاء به عنوان یک دانش مستقل و علمی از علوم فقهی یا به عنوان نظامی از نظام‌های فقهی (نظام مربوط به قضاء) قلمداد می‌شود که در هر دو فرض بررسی موضوع آن از ضرورت‌های علمی انگاشته می‌شود. پیش از آن که به تبیین موضوع فقه‌القضاء بپردازیم
داوطلبان دانشگاهی پذیرفته شده در مرحله اول آزمون جذب عمومی تصدی منصب قضا سال ۱۳۹۷ می‌رساند، کارت شرکت در مرحله دوم (آزمون تشریحی) از روز چهارشنبه ۹۷/۰۹/۲۸ بر روی پایگاه اطلاع رسانی سازمان سنجش آموزش کشور قرار خواهد گرفت.
