در وصیت نامه شخص وصیت‌کننده می‌تواند یک یا چند نفر را به عنوان وصی قرار دهد و آنها باید امور را با هم و مجتمعا انجام دهند؛ مگر اینکه موصی در وصیت به روشنی ذکر کرده باشد که هر یک از اوصیا مستقلاً نیز می‌توانند امر مورد وصایت را انجام دهند.
نوعی دیگر از وصیت وجود دارد که به آن وصیت عهدی می‌گویند. همانطور‌که از نام آن پیداست نوعی تعهد است یعنی فرد در وصیتنامه می‌نویسد، آقای الف یک سری امور را که در وصیتنامه گفته‌ام انجام دهد، در واقع فرد طبق وصیتنامه الف را ملزم به انجام اموری می‌کند.
حق‌الزحمه وصی و انواع ناظر در وصیت عهدی موصی می‌تواند برای وصی حق‌الزحمه‌ای را معین کند و چنانچه در وصیتنامه حق‌الزحمه‌ای معین نشده باشد وصی مستحق اجرت خواهد بود. با توجه به کاری که انجام داده است و مقدار مشغولیتی که از امر وصایت برای او حاصل شده است و با توجه به حجم اموالی که اداره می‌کند و این اجرت را می‌تواند از اموالی که اداره می‌کند بردارد.
وصیت کردن به معنای آن است که فردی تکلیف امور مالی و غیرمالی خود را برای بعد از فوت خود معلوم و مشخص کند تا بازماندگان او دچار مشکلاتی در این خصوص نشوند و در عین حال امور متوفی سامان یافته و حتی ترتیب پرداخت بدهیهای او داده شود. وصی نیز به شخصی گفته میشود که موصی (وصیت‌کننده) اجرای وصیت را بر عهده او گذاشته است. وصیت عهدی یکی از انواع وصیت است.
